Bać się trochę mniej

Wiem, jak poważna jest sytuacja, ale chciałbym, aby media w większym stopniu zajmowały się publikacją informacji budzących uzasadnioną nadzieję i poczucie sprawczości wśród ludzi. „Padł nowy rekord zakażeń… zgonów” – to obecnie najczęściej używana przez media fraza językowa. Sianie trwogi tę trudną sytuację pogarsza jeszcze bardziej. 

Tu i teraz... tam i wtedy

 

Idea umiejętności życia tu i teraz jest piękna. Istnieje o wiele dłużej niż sama psychoterapia. Ma wiele wspólnego z duchowością i mistycyzmem. Psychoterapia, z początku zwłaszcza humanistyczna, zasymilowała ją i rozwinęła jako część metodologii pracy terapeutycznej. 

Umiejętność pełnego zanurzenia się w bieżącej chwili może być przejawem zdrowia psychicznego i wewnętrznej harmonii.

Chcę, wyrażam, więc muszę to dostać

Psychoterapia pomaga lepiej zaspokajać swoje potrzeby jak również godzić się z nieuniknionymi ograniczeniami.

Dobrze jest wiedzieć, czego potrzebujemy i zrobić co w naszej mocy, aby uzyskać, co nam potrzebne. Równie ważne jest umieć uszanować granicę, jaką wytycza nam rzeczywistość, nie odbierając tego przeciwko sobie.

Czy terapeuta może mówić o sobie?

Czyli odsłanianie się terapeuty

Odsłanianie się psychoterapeuty, czyli dzielenie się z pacjentem informacjami o sobie, to temat dyskusyjny i kontrowersyjny od zawsze.

Rozrzut stanowisk jest tak duży, że nie sposób udzielić uniwersalnych odpowiedzi, co kiedy robić, a co nie, co wolno, a czego nie. Niemniej, warto ten temat nieco usystematyzować, co spróbuję zrobić.

Czy zmienimy się teraz na lepszych?

Niektórzy mówią, że epidemia jest impulsem do stania się lepszym. Według mnie ani lepszym, ani gorszym; jest nieszczęściem nie pierwszym i nie ostatnim w historii znanego nam świata.

 

Być może psychoterapeucie nie wypada być w takich sprawach pesymistą, jestem jednak sceptyczny, albo mówiąc pełniej, mam postawę umiarkowanego sceptycyzmu, gdy słyszę, że pozytywnym skutkiem epidemii miałaby być nasza przemiana wewnętrzna. Psychoterapia raczej idzie w parze z realizmem niż pozytywnym myśleniem.

Bezpłatna psychoterapia - uwagi krytyczne

Nie będę tu pisał o rzeczach oczywistych: psychoterapeuta zarabia, bo wykształcił się, ma zawód, pracuje, świadczy „usługi dla ludności”, często utrzymuje rodzinę, płaci kredyty i wierzytelności itd. Tak jak piekarz. Albo mechanik. Jak każdy.

W odzewie na kryzys spowodowany epidemią, część specjalistów oferuje ograniczoną pomoc bezpłatną a część pacjentów wręcz jawnie się jej domaga. Ci, którzy chcieliby, aby psychoterapia była bezpłatna, często powołują się na argument, że praca psychologa to służba. Terapeutom nie trzeba jednak przypominać o powołaniu. Pragnienie misji u wielu z nich jest aż zbyt wysokie, o czym pisałem tutaj.

Psychoterapia online – pierwsze refleksje

Po kilku tygodniach pracy terapeutycznej online chciałbym się podzielić swoimi pierwszymi spostrzeżeniami merytorycznymi oraz technicznymi. Wcześniej pracowałem online okazjonalnie. Od połowy marca, z powodów dobrze nam znanych – tylko zdalnie.

Epidemia. Życie w dwóch światach

Próbujemy przystosować się do tego, co dzieje się ze światem, który znamy i pewnie robimy to najlepiej, jak potrafimy.

Nasze mechanizmy obronne służą nam teraz może nawet bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
W dobrych czasach powodują zbędną sztywność, więc przynosimy je na psychoterapię, analizujemy, rozmiękczamy, uelastyczniamy. Dziś, w czasie epidemii, potrzebujemy ich siły ochronnej przed lękiem i szaleństwem.

To my, to nasz dom

Psychoterapia uczy nas patrzeć na siebie z bliska. Doświadczać i rozumieć niuanse własnego doświadczenia.

Astronomia pozwala spojrzeć na siebie ze znacznego dystansu, ujrzeć inny porządek rzeczy, a czasem absurd tego, co robimy.