GATLA 2018 w Polsce - czyli „czysty” Gestalt

Wspomnienie.

GATLA w Serocku 15-27 lipiec -
47th European Summer Residential Gestalt Therapy Training zorganizowane przez Gestalt Associates Training Los Angeles. 

Coroczny, intensywny, letni kurs psychoterapii Gestalt w Europie. 

Dlaczego ludzie zostają psychoterapeutami?

Do wyboru każdego zawodu popychają specyficzne motywacje i zawód psychoterapeuty nie jest pod tym względem odosobniony. Dlaczego jednak ten, a nie inny zawód i dlaczego większość z nas mówi, że nie zamieniłoby go na żaden inny? Przyjrzyjmy się niektórym świadomym i mniej świadomym motywacjom.

Która psychoterapia leczy rany?

Ucieszyłem się z publikacji przez Gazetę Wyborczą artykułu (będącego prawdopodobnie listem skierowanym do redakcji Gazety), który stanowi adekwatną ripostę na dotychczasowe wypowiedzi dra Tomasza Witkowskiego na temat psychoterapii. 

Psychoterapia własna terapeuty

Zainteresowała mnie różnorodność podejść i opinii w sprawie znaczenia własnej psychoterapii u terapeuty.

Dwa skrajne stanowiska prezentują się mniej więcej w taki sposób:

• Wywodzący się od Freuda postulat o konieczności własnej analizy. Własna psychoanaliza jest niezbędnym warunkiem powstrzymania szkodliwego oddziaływania przeciwprzeniesienia terapeuty. W tym ujęciu przeciwprzeniesienie z definicji zaburza psychoterapię.
• Własna psychoterapia jako doświadczenie pozbawione znaczenia dla pracy psychoterapeutycznej. Compernolle uważa, że własna psychoterapia jest potrzebna terapeucie w takim stopniu, jak własna operacja chirurgowi (1980, za: Grzesiuk, 1995). 

Psychoterapeuta na wakacjach

Kazimierz Nowak lub aut. nieznany, Rest dromaders, public domain

Wszystko ma swój czas,

i jest wyznaczona godzina

na wszystkie sprawy pod niebem.

(Koh 3,1)

Wakacje są dla psychoterapeuty czasem szczególnym, mimo paradoksu, że wtedy to właśnie mniej pracuje.

Setki godzin spędzonych w gabinecie i niezliczona ilość przyjętych, ludzkich emocji, cierpień i udręk domaga się takiego czasu, kiedy terapeuta będzie mógł stać się tym, który przyjmuje a nie tylko daje, i to często tak wiele.

Magia czy tylko magiczne myślenie?

Frederic Edwin Church, Aurora Borealis, public domain

Spotkałem się wśród niektórych psychoterapeutów z opinią, że nie ma przypadku w tym, kiedy i jaki klient trafia do ich gabinetu.

Mamy tu do czynienia z taką tezą: psychoterapeuta spotyka takiego klienta, którego problematyka emocjonalna w jakiś sposób odpowiada aktualnej kondycji, możliwościom i ograniczeniom terapeuty. Teza ta przybiera też nierozłączne, warianty szczegółowe:

- problemy emocjonalne klienta zgłaszającego się do gabinetu pokrywają się często z niedostatecznie rozwiązanymi problemami emocjonalnymi psychoterapeuty;

- każdy psychoterapeuta ma takiego klienta (w aspekcie aktualnej problematyki), jaki jest mu potrzebny (w domyśle: do pobudzania jego pracy nad sobą);

- pacjent „wyczuwa”, z czym, kiedy, do którego terapeuty się zgłosić;

- psychoterapeuta ma tylu klientów, ilu jest gotów mieć w danym czasie (dotyczy prywatnych praktyk).

Terapeuta bogaty życiem

Oscar Bjørck, "Båden sættes i søen", public domain

Człowiekiem bardziej doświadczonym nie jest ten, który ma więcej lat, ale ten, który bardziej czuł smak życia.

Jean-Jacques Rousseau

Czy osobiste doświadczenie życiowe ma znaczenie dla efektywności, klimatu i specyfiki prowadzonej przez terapeutę psychoterapii?

O byciu kompetentnym psychoterapeutą decyduje odbycie odpowiednich szkoleń, posiadanie ważnych uprawnień oraz doświadczenie zawodowe. Obszar doświadczenia życiowego wydaje nie mieć związku z profesjonalizmem psychoterapeuty.

Trudno się jednak nie zgodzić, że psychoterapeuta, który w życiu osobistym wiele doświadczył i przeszedł konstruktywnie przez wiele trudności i przeciwności, wydaje się bardziej wiarygodny jako profesjonalista. Śmiało można przypuścić, że klient w hipotetycznej sytuacji, mając do wyboru dwóch terapeutów o określonych kwalifikacjach, wybierze tego z bogatszym doświadczeniem życiowym.

Jakie zatem znaczenie może mieć dla psychoterapii bogactwo ogólnych doświadczeń psychoterapeuty?

Czas psychoterapii

Kiedy kończy się kolejny rok, myślimy o tym, jaki on był i zastanawiamy się, jaki będzie następny. Coś się kończy, coś zaczyna, a coś trwa nadal. We mnie powstało pytanie, czy także psychoterapia jako taka, będzie kiedyś miała swój kres?

Lista zawodów wymarłych lub ginących rośnie. Garncarz, kaletnik, kołodziej, lutnik, mincerz, rusznikarz, snycerz, witrażownik… czy najdalej za kilkaset lat dołączy do nich psychoterapeuta?

Czy wypada zadawać takie pytanie w czasach, kiedy psychoterapia intensywnie się rozwija, rozszerza, a poszczególne kierunki psychoterapeutyczne ugruntowują się, zajmując w szerszych strukturach społecznych wyraźne i autonomiczne miejsce? W czasach, kiedy klienci czekają w długich kolejkach na pierwszą wizytę do gabinetu psychoterapii?

Psychoterapia – rzemiosło czy powołanie?

Czy psychoterapeuta jest rzemieślnikiem, fachowcem, jak każdy inny, czy jest człowiekiem obdarzonym powołaniem i posłanym do cierpiących? Czy ważniejsze jest jego formalne przygotowanie czy wrodzony dar? Pomaga wiedzą i umiejętnościami czy swoją osobą?

Współczesne szkoły terapeutyczne nieustannie zwiększają wymogi stawiane adeptom psychoterapii, a stawanie się terapeutą wymaga złożonego i specjalistycznego szkolenia i trwa wiele lat. Kończy się uzyskaniem certyfikatu lub licencji psychoterapeuty. Otwierający swą praktykę terapeuta ma przypisany identyfikator swojej działalności: według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jego działalność widnieje pod numerem 86.90.18.0 - Usługi w zakresie zdrowia psychicznego świadczone przez psychologów i psychoterapeutów. W świetle przepisów psychoterapia jest więc także rzemiosłem. Spotkać można wielu terapeutów, którzy uważają swoją pracę po prostu za źródło zarobkowania, i, jakkolwiek taka deklaracja nie brzmi wzniośle, są skutecznymi fachowcami w wydobywaniu ludzi z ich problemów.

Psychologia filarem psychoterapii?

Uczestnicząc przez wiele lat w zajęciach na studium z psychoterapii, miałem możliwość zwrócić uwagę na to, jak pracują kandydaci na psychoterapeutów po studiach psychologicznych (oraz psychiatrzy) oraz po innych kierunkach studiów. Wydawać by się mogło, że terapeuci, którzy ukończyli studia psychologiczne lub mają specjalizację z psychiatrii, będą posiadać wykształcenie i kwalifikacje, by skuteczniej pomagać.

Ustawa o zawodzie psychoterapeuty

Sala Posiedzeń Sejmu RP, Aut. Boston9, lic. CC BY-SA 3.0

Brak ustawy o zawodzie psychoterapeuty dotyka zarówno terapeutów jak i samych pacjentów. 

Wersja projektu ustawy o niektórych zawodach medycznych, w tym o zawodzie psychoterapeuty, przedstawiona Radzie Ministrów w lutym 2009 r. odbyła fazę konsultacji społecznych, lecz organizacje psychoterapeutyczne oceniły ten projekt jako niezgodny z postulatami środowiska polskich psychoterapeutów i Rada Ministrów projekt ten odrzuciła.