Chcę, wyrażam, więc muszę to dostać

Psychoterapia pomaga lepiej zaspokajać swoje potrzeby jak również godzić się z nieuniknionymi ograniczeniami.

Dobrze jest wiedzieć, czego potrzebujemy i zrobić co w naszej mocy, aby uzyskać, co nam potrzebne. Równie ważne jest umieć uszanować granicę, jaką wytycza nam rzeczywistość, nie odbierając tego przeciwko sobie.

Czy terapeuta może mówić o sobie?

Czyli odsłanianie się terapeuty

Odsłanianie się psychoterapeuty, czyli dzielenie się z pacjentem informacjami o sobie, to temat dyskusyjny i kontrowersyjny od zawsze.

Rozrzut stanowisk jest tak duży, że nie sposób udzielić uniwersalnych odpowiedzi, co kiedy robić, a co nie, co wolno, a czego nie. Niemniej, warto ten temat nieco usystematyzować, co spróbuję zrobić.

Czy zmienimy się teraz na lepszych?

Niektórzy mówią, że epidemia jest impulsem do stania się lepszym. Według mnie ani lepszym, ani gorszym; jest nieszczęściem nie pierwszym i nie ostatnim w historii znanego nam świata.

 

Być może psychoterapeucie nie wypada być w takich sprawach pesymistą, jestem jednak sceptyczny, albo mówiąc pełniej, mam postawę umiarkowanego sceptycyzmu, gdy słyszę, że pozytywnym skutkiem epidemii miałaby być nasza przemiana wewnętrzna. Psychoterapia raczej idzie w parze z realizmem niż pozytywnym myśleniem.

Bezpłatna psychoterapia - uwagi krytyczne

Nie będę tu pisał o rzeczach oczywistych: psychoterapeuta zarabia, bo wykształcił się, ma zawód, pracuje, świadczy „usługi dla ludności”, często utrzymuje rodzinę, płaci kredyty i wierzytelności itd. Tak jak piekarz. Albo mechanik. Jak każdy.

W odzewie na kryzys spowodowany epidemią, część specjalistów oferuje ograniczoną pomoc bezpłatną a część pacjentów wręcz jawnie się jej domaga. Ci, którzy chcieliby, aby psychoterapia była bezpłatna, często powołują się na argument, że praca psychologa to służba. Terapeutom nie trzeba jednak przypominać o powołaniu. Pragnienie misji u wielu z nich jest aż zbyt wysokie, o czym pisałem tutaj.

Psychoterapia online – pierwsze refleksje

Po kilku tygodniach pracy terapeutycznej online chciałbym się podzielić swoimi pierwszymi spostrzeżeniami merytorycznymi oraz technicznymi. Wcześniej pracowałem online okazjonalnie. Od połowy marca, z powodów dobrze nam znanych – tylko zdalnie.

Epidemia. Życie w dwóch światach

Próbujemy przystosować się do tego, co dzieje się ze światem, który znamy i pewnie robimy to najlepiej, jak potrafimy.

Nasze mechanizmy obronne służą nam teraz może nawet bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
W dobrych czasach powodują zbędną sztywność, więc przynosimy je na psychoterapię, analizujemy, rozmiękczamy, uelastyczniamy. Dziś, w czasie epidemii, potrzebujemy ich siły ochronnej przed lękiem i szaleństwem.

To my, to nasz dom

Psychoterapia uczy nas patrzeć na siebie z bliska. Doświadczać i rozumieć niuanse własnego doświadczenia.

Astronomia pozwala spojrzeć na siebie ze znacznego dystansu, ujrzeć inny porządek rzeczy, a czasem absurd tego, co robimy.

John Enright - zawsze świeży

Nie jestem zwolennikiem technik i procedur. Sposób pracy Johna Enrighta, opisany w  Terapia i poradnictwo bez oporu, należy jednak do kilku wyjątków, ze względu na dużą koncentrację na tzw. figurze oraz na relacji terapeutycznej. 

Tak. Diagnozujemy.

Diagnozowanie jest nieodłączną częścią pracy każdego psychoterapeuty a w każdym razie powinna być. 

Część terapeutów humanistycznych w poprzednich dekadach odżegnywała się od diagnozy, z obawy przed etykietowaniem i postrzeganiem osoby przez pryzmat zaburzenia. Niektórzy uważali zamierzone „niediagnozowanie” za miarę humanistyczności ich pracy terapeutycznej.

Z terapeutą na "ty"?

Pacjent: Wie pan, jestem złym człowiekiem.

Terapeuta: Złym?

P: Tak, złym. Niestety.

T: Skąd pan to wie?

P: Wie pan, to oczywiste.

T: Oczywiste?

P: No, tak. Od dziecka coś ze mną było nie w porządku. … Byłem trudnym dzieckiem… jakiś nie taki, jak inni.

T: Co czujesz, kiedy do mówisz? Przepraszam, że zwróciłem się tak bezpośrednio. Czy możemy sobie mówić na ty?

P: Oczywiście. To nawet dla mniej wygodniejsze. Dzisiaj wszyscy prawie mówią sobie na ty.

(Jacek Pierzchała, czasopismo Gestalt)

GATLA 2018 w Polsce - czyli „czysty” Gestalt

Wspomnienie.

GATLA w Serocku 15-27 lipiec -
47th European Summer Residential Gestalt Therapy Training zorganizowane przez Gestalt Associates Training Los Angeles. 

Coroczny, intensywny, letni kurs psychoterapii Gestalt w Europie. 

Dlaczego ludzie zostają psychoterapeutami?

Do wyboru każdego zawodu popychają specyficzne motywacje i zawód psychoterapeuty nie jest pod tym względem odosobniony. Dlaczego jednak ten, a nie inny zawód i dlaczego większość z nas mówi, że nie zamieniłoby go na żaden inny? Przyjrzyjmy się niektórym świadomym i mniej świadomym motywacjom.

I tak trudno się zmienić

Trudno się zmienić i nie dzieje się to przez słabą wolę.

„Chciałbym więcej pracować lub pracować mniej, być bardziej jakimś a mniej innym, czegoś się nauczyć, a czegoś oduczyć”. Pomysł, mobilizacja i… rozczarowanie sobą.

Proponuję więc na początek - nie wyrzucaj sobie, że znów nie udało ci się wprowadzić w życie jakiejś oczekiwanej zmiany. Nie spiesz się z obiecywaniem sobie poprawy.

Terapeuci psychodynamiczni (PTPPd) nie będą pracować on-line

Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej zawarło w swoim kodeksie etycznym informację, że udzielanie psychoterapii drogą elektroniczną jest nieetyczne.

Fundament ram terapii psychodynamicznej stanowi zasada, że proces psychoterapeutyczny toczyć się może jedynie w bezpośrednim kontakcie między terapeutą a pacjentem. Co wyklucza wykorzystywanie elektronicznych form komunikacji (źródło: PTPPd).

Dlaczego rady nie pomagają?

Od psychoterapeuty pacjenci niekiedy oczekują rad. Pytają: Co mam zrobić?i O ile w sytuacji porady psychologicznej, interwencji kryzysowej czy terapii podtrzymującej jest to uzasadnione, o tyle w psychoterapii najczęściej nie, i z tego powodu większość terapeutów, w większości rodzajów psychoterapii, nie daje wskazówek i nie radzi swoim pacjentom odnośnie podjęcia takich lub innych działań w ich sytuacji życiowej.

Dlaczego?